เกร็ดย่อย เกร็ดยาก ในการสร้างพระเกศแก้ว

เมื่อขนอุปกรณ์ในการก่อสร้างมาถึงวัดแล้ว ทหารและชาวบ้านจะต้องขนอุปกรณ์ ปูน ทราย เหล็กเส้น ขึ้นไปบนยอดเขาภูคาซึ่งสูงมาก นี้คืออุปสรรคอีกอย่างหนึ่งที่พบคือไม่มีทางขึ้นเขา

มีแต่ทางที่ชาวบ้านใช้กันเดินเพื่อหาหน่อไม้ เท่านั้น....ทำให้คณะผู้ก่อสร้างนั้นมืดแปดด้านไม่รู้ว่าจะทำยังไง พระครูพลอยหรือหลวงพ่อพลอยที่ชาวบ้านเรียกกันมาประชุมหารือกันว่าจะทำยังไงที่ว่าจะขนอุปกรณ์ต่างๆขึ้นไปบนยอดภูเขาได้ สุดท้ายหลวงพ่อพลอยนึกได้ว่าภายในถ้ำนั้นมีปล่องที่พอจะใช้รอกขนอุปกรณ์ผ่านทางปล่องถ้ำ ซึ่งอยู่ระหว่างสถานที่ที่หลวงปู่สงฆ์และหวงปู่บุดดาสำเร็จธรรม ขึ้นไปบนเขาได้ การขนอุปกรณ์ก่อสร้างนั้นต้องใช้กำลังคน กำลังกาย กำลังใจและที่กำลังศรัทธาเป็นจำนวนมาก เพื่อมาร่วมกันสร้างบารมี การขนอุปกรณ์นั้นได้กำลังคนส่วนมากมาจากทหาร ชาวบ้านใกล้เคียง ได้แก่ หนองสระ เขาตอง แหลมช้างร้อง หนองพังพวย ดงมะกุ กฐินงาม โรงนา หัวหวาย และเขาภูคา การก่อสร้างใช้เวลาตอนกลางคืนหลังจากที่ชาวบ้านเสร็จงานจากไร่ นาแล้ว คระกรรมวัดต้องจุดเทียนเจ้าพายุ เดินไปรับชาวบ้าน แต่ละหมู่บ้าน หลังจากเสร็จงานก็ต้องเดินกลับไปส่ง ตามเส้นทางที่เป็นทุ่งนา เดินตามคันนา ลัดป่าบ้าง การก่อสร้างดำเนินการไปนานประมาณ 2 ปี ผ่านไปกำลังใจของชาวบ้านก็เริ่มอ่อนล้าลง